แข่งทักษะวิชาการ @59

  เป็นการแข่งทักษะวิชาการปีสุดท้ายอขงการเรียนระดับมอต้น มีความคิดถึงหนักมาก เพราะมอขึ้นมอสี่เราก็ไม่ได้ออกงานสายแดนส์เซอร์ ซึ่งวงค์ดนตรีของเราไม่ได้เป็นวงค์หมอลำซิ่ง ไม่แต่งตัวโปร์ ทุกๆเพลงที่เล่นที่แสดงมีความหมาย เราเต้นเพื่อสื่อความรู้ให้ผู้ฟังได้อินตาม นักร้อง นักดนตรี มีความสำคัญหมด

  ปีนี้หรือปีหน้าๆคงไม่ได้แต่งตัวสวยๆแต่งหน้าสวยไปออกงาน ไปประกวดในเวทีต่างๆ เพราะว่าโรงเรียนปัจจุบันที่ฉันเรียนอยู่นั้นไม่มีการทำวงค์ลูกทุ่ง ไม่มีคนทำ คนสนับสนุนเท่าไหร่ ไม่มีงบมาลงให้จัดกิจกรรมนี้ขึ้นเท่าไหร่ เลยไม่มีโอกาสจะได้ทำมันอีก มันกลายเป็นความผูกพันธ์ไปแล้ว คุ้นเคยกับเด็กกับวงค์ กับนักดนตรี กับครู พอหายหน้ากันไปนานก็แอบคิดถึงอยู่เหมือนกัน

  เห็นฉันไหม ฉันที่ยืนอยู่ตรงนั้น (แดูอ้วนมากเลย) เมื่อก่อนแดนส์เราค่อนข้างเยอะมาก แต่พอรุ่นฉันจบออกมาจำนวนแดนส์ก็ลดน้อยลง เพราะไม่ค่อยมีคนอยากจะทำ ไม่มีพี่ๆคอยมาให้กำลังใจ ช่วยเป็นแรงพลักดัน แต่ที่เด็กๆหรือเราๆทำ ก็เพราความชอบทั้งนั้น ทุกอย่างจะทำมันออกมาดีก็ต้องชอบก่อนเป็นอับดับแรก ผลที่ได้จึงจะออกมาดี เป็นที่พอใจของผู้ชมและตนเอง......



@บึงกาญ